Ketahanan api papan WPC (Wood-Plastic Composite) boleh berbeza-beza bergantung pada beberapa faktor seperti komposisi papan, ketebalannya dan rawatan kalis api khusus yang telah dilaluinya. Papan WPC ialah sejenis bahan kejuruteraan yang menggabungkan gentian kayu atau tepung dengan polimer plastik untuk menghasilkan bahan binaan yang tahan lasak dan serba boleh. Kemasukan plastik dalam papan WPC boleh menjejaskan sifat tahan api mereka, tetapi banyak pengeluar menggabungkan bahan tambahan kalis api untuk meningkatkan prestasi kebakaran mereka.
Untuk memahami ketahanan api papan WPC , adalah penting untuk mempertimbangkan kelakuan kebakaran kedua-dua bahan kayu dan plastik secara berasingan.
Kayu mempunyai ciri tahan api yang wujud kerana kekonduksian terma yang rendah, pembentukan arang yang tinggi, dan pembentukan lapisan pelindung arang apabila terdedah kepada suhu tinggi. Walau bagaimanapun, kayu masih boleh menyala dan terbakar dalam keadaan tertentu, terutamanya apabila api marak dan berterusan. Suhu penyalaan kayu adalah sekitar 300-400°C (572-752°F), dan ia terbakar pada kadar kira-kira 0.6-0.8 mm/min.
Bahan plastik, sebaliknya, secara amnya lebih mudah terbakar daripada kayu. Kebanyakan plastik berasal daripada petrokimia dan boleh mencair, menyala, dan terbakar dengan mudah apabila terdedah kepada suhu tinggi. Mereka juga membebaskan gas toksik dan asap semasa pembakaran, yang boleh menimbulkan bahaya tambahan dalam senario kebakaran.
Apabila kayu dan plastik digabungkan dalam papan WPC, sifat ketahanan apinya secara amnya bertambah baik berbanding kayu tulen atau bahan plastik tulen. Gentian kayu atau tepung bertindak sebagai agen pengisi, mengurangkan jumlah plastik mudah terbakar dalam komposit. Ini membawa kepada kadar pelepasan haba yang lebih rendah dan penyebaran nyalaan yang lebih perlahan, menjadikan papan WPC sememangnya lebih tahan api daripada bahan plastik tulen.
Untuk meningkatkan ketahanan api papan WPC, pengeluar sering menggunakan rawatan kalis api semasa proses pengeluaran. Rawatan ini melibatkan memasukkan bahan tambahan atau bahan kimia yang menghalang penyalaan dan penyebaran api. Beberapa bahan tambahan kalis api yang biasa digunakan dalam papan WPC termasuk ammonium polifosfat, melamin, zink borat dan aluminium trihidrat. Bahan tambahan ini berfungsi dengan membebaskan wap air atau gas pemadam api lain apabila terdedah kepada haba, mengehadkan bekalan oksigen dan menyekat nyalaan.
Rintangan api papan WPC biasanya dinilai menggunakan kaedah ujian kebakaran standard seperti ujian Kalorimeter Kon (ASTM E1354) atau ujian Item Pembakaran Tunggal (EN 13823). Ujian ini menilai pelbagai parameter prestasi kebakaran, termasuk kadar pelepasan haba, penyebaran api, pengeluaran asap dan jumlah pelepasan haba.
Berdasarkan ujian kebakaran ini, papan WPC secara amnya dianggap mempunyai sifat tahan api yang baik. Mereka sering mencapai penarafan kebakaran yang memenuhi atau melebihi keperluan kod bangunan dan piawaian untuk aplikasi dalaman dan luaran. Walau bagaimanapun, adalah penting untuk ambil perhatian bahawa rintangan api papan WPC boleh berbeza-beza bergantung pada komposisi, proses pembuatan dan rawatan kalis api khusus yang digunakan.
Kesimpulannya, ketahanan api papan WPC boleh dipertingkatkan dengan ketara berbanding kayu tulen atau bahan plastik. Gabungan gentian kayu atau tepung dengan polimer plastik memberikan ciri-ciri tahan api yang wujud, manakala rawatan kalis api meningkatkan lagi prestasi kebakaran mereka. Walau bagaimanapun, sifat rintangan api khusus papan WPC boleh berbeza-beza dan harus disahkan melalui kaedah ujian kebakaran piawai untuk memastikan pematuhan dengan kod bangunan dan peraturan keselamatan yang berkaitan.
